Υπέρογκα ποσά σε ιδιώτες για την καθαριότητα στον Δήμο Παπάγου Χολαργού

Το μόνο ολοκληρωμένο σχέδιο που έχει θέσει σε εφαρμογή η δημοτική αρχή Παπάγου Χολαργού, είναι η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας μέσω της απαξιώσής της.

Αφού διέλυσε με τα ρουσφέτια και τους κακούς σχεδιασμούς τις υπηρεσίες καθαριότητας, τώρα με συνοπτικούς και φωτογραφικούς διαγωνισμούς αναθέτει ένα – ένα κομμάτια της καθαριότητας σε ιδιωτικές εταιρείες επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό των ανταποδοτικών δημοτικών τελών που πληρώνουν οι δημότες.

Αφού ανέθεσε σε ιδιωτικές εταιρείες τον καθαρισμό των δημοτικών κτηρίων, των νεκροταφείων, του Υμηττού και την αποκομιδή των νεραντζιών, με υπέρογκα ποσά, χωρίς κανένα βελτιωμένο αποτέλεσμα, τώρα προχωράει και στα προϊόντα οδοκαθαρισμού και μάλιστα αναλαμβάνει και την μεταφορά τους στις εγκαταστάσεις της εταιρείας.

Επικαλούμενη δήθεν διαδικασίες κατεπείγοντος λόγω κορονοϊού, αξιοποιώντας τις έκτακτες διατάξεις του νόμου και βαφτίζοντας «ογκώδη απόβλητα» τις πευκοβελόνες, αναθέτει σε εταιρεία έναντι 35.000 ευρώ την «τελική διάθεση».

Ο φωτογραφικός αυτός διαγωνισμός εντάσσεται σε ένα επικίνδυνο περιβαλλοντικά και οικονομικά σχέδιο, όπου η «τελική διάθεση» θα χάνεται στο δρόμο, ενώ δημιουργείται ένα επιπλέον κονδύλι φορολόγησης των πολιτών, πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα πληρώνουν για την τελική διάθεση στον ΧΥΤΑ της Φυλής.

Ετσι θα μπει κάτω από το χαλί η αδυναμία της διοίκησης να διαχειριστεί την υπόθεση της ανακύκλωσης και της κυκλικής οικονομίας, κρύβοντας τα σκουπίδια σε άγνωστες εγκαταστάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει την ποιότητα των υπηρεσιών καθαριότητας για να μην αναγκαστεί να αυξήσει τα δημοτικά τέλη. Ετσι οι δημότες απλά θα αναρωτιόνται γιατί ο δήμος τους είναι βρώμικος ενώ πληρώνουν από τα υψηλότερα δημοτικά τέλη σε όλη την Ελλάδα.

Εντύπωση όμως προκαλεί και συνδικαλιστική αδράνεια των εργαζομένων του δήμου που δεν έχουν καταλάβει το παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες τους. Ενώ σήμερα βολεύονται από την ανάθεση της δουλειάς τους σε ιδιωτικές εταιρείες, ενώ εκείνοι ταυτόχρονα συνεχίζουν να πληρώνονται κανονικά, όταν σε λίγο θα απαξιωθεί και παραχωρηθεί η αρμοδιότητα και θα βρεθούν με συμβάσεις εργασίας των 400 ευρώ με ιδιωτικές εταιρείες, θα είναι πάρα πολύ αργά.

Σήμερα παγκοσμίως παρατηρείται το φαινόμενο «remunicipalisation»: Οι πόλεις που στο παρελθόν είχαν αναθέσει την καθαριότητα σε ιδιωτικές εταιρείες, είτε σπάνε τα συμβόλαια με τεράστιες ρήτρες, είτε δεν ανανεώνουν τα συμβόλαια όταν λήγουν, καθώς παρατηρήθηκε: αύξηση του κόστους αποκομιδής, υποβάθμισης της ποιότητας των υπηρεσιών, έλλειψη επενδύσεων για συντήρηση, αντιπεριβαλλοντική διάθεση των αποβλήτων, κακές εργασιακές συνθήκες.

Εδώ βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή όπου δίνουμε γη και ύδωρ στις ιδιωτικές εταιρείες δεσμεύοντας το μέλλον των παιδιών μας.