Το πράσινο σε κάθε γειτονιά, οι δημόσιοι χώροι, τα προσβάσιμα πεζοδρόμια, η καθαριότητα και η βιοποικιλότητα στα οποία περιλαμβάνονται και τα ζώα συντροφιάς συνθέτουν το περιβάλλον μιας πόλης και καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας.
Η μεγάλη αξία του Δήμου Παπάγου Χολαργού είναι οι πράσινες γειτονιές του. Τα πυκνά και τεράστια δέντρα σε κάθε γειτονιά που δημιουργούν ένα διαφορετικό τοπίο, καθαρίζουν τον αέρα, μειώνουν τις απαιτήσεις σε ενέργεια και του θορύβους.
Δυστυχώς η τεράστια ανοικοδόμηση και η παντελής έλλειψη Στρατηγικού Σχεδιασμού Διαχείρισης του Πρασίνου έχουν οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε μείωση που αγγίζει το 70%. Αν συνεχίσει με αυτούς του ρυθμούς ο δήμος μας, σε λίγο δεν θα διαφέρει σε τίποτα από τις κλασικές βάρβαρες γειτονιές της Αθήνας.
Την ποιότητα της ζωής στην πόλη μας την καθορίζουν και οι όροι Βιώσιμης Κινητικότητας. Η έλλειψη προσβάσιμων ευρύχωρων πεζοδρομίων περιορίζει την ενεργητική μετακίνηση των κατοίκων και δημιουργεί επιπλέον κυκλοφοριακούς φόρτους και ανάγκες στάθμευσης. Το Ι.Χ. έχει γίνει το μόνο ασφαλές μέσω μετακίνησης ακόμη και για αποστάσεις 100 μέτρων.
Είναι απόλυτη ανάγκη η δημιουργία ενός διευρυμένου δικτύου πεζοδιαδρομών και ποδηλατόδρομων για να απαλλαγεί η πόλη μας από την ρύπανση, του θορύβους και να δημιουργηθούν όροι ασφαλούς μετακίνησης για τους πεζούς.
Το «πεζοδρόμια ή δέντρα» είναι ψευδοδίλλημα. Χρειάζεται διεύρυνση των πεζοδρομίων, συνύπαρξη με την σκιά των δέντρων και υπόγειοι χώροι στάθμευσης για να αποσυρθούν τα Ι.Χ. από τους δρόμους.
Ένα δίκτυο που να οδηγεί στα σχολεία και τις αθλητικές εγκαταστάσεις και να ενώνει τους πολυσύχναστους χώρους και τους σταθμούς μετεπιβίβασης από άκρη. Ταυτόχρονα χρειάζεται και ο εκσυγχρονισμός, η αξιοπιστία και η πύκνωση της δημοτικής συγκοινωνίας.
Το Περιβάλλον όμως πάνω από όλα πρέπει να διατηρείται καθαρό. Στον Δήμο Παπάγου Χολαργού ελλείψει μελέτης καθαριότητας γίνεται μια τεράστια σπατάλη πόρων. Η ανακύκλωση βρίσκεται στάσιμη και σε εμβρυακά επίπεδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια ενώ θα μπορούσε να αποτελέσει περιουσιακό στοιχεί του δήμου με ανταλλάξιμη αξία. Παράλληλα το σύστημα αποκομιδής είναι άδικο αφού πληρώνουν οι οικονομικά αδύναμοι, αυτοί που δεν παράγουν πολλά σκουπίδια και αυτοί που κάνουν ανακύκλωση για κάποιους βολεμένους και αδιάφορους.
Το οικοσύστημα όμως του δήμου μας οφείλει να διατηρηθεί σε ισορροπία. Η φροντίδα των ζώων είναι πάνω από όλα πολιτισμός ενώ συμβάλει στην ψυχολογική στήριξη των ανθρώπων. Είναι η επαφή του ανθρώπου με την φύση. Μειώνει την χρήση φυτοφαρμάκων και δηλητηρίων και εμποδίζει την εξάπλωση επιδημιών. Η συνύπαρξη με τα ζώα της γειτονιάς (κάθε είδους) είναι όρος επιβίωσης.
Τέλος η εξασφάλιση δημόσιων χώρων αποτελεί αδήριτη ανάγκη ανακοπής της ανοικοδόμησης και αντιμετώπισης των συνεχώς αυξανόμενων απαιτήσεων που δημιουργούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.