Λίγες μόνο ημέρες μετά την αντιπαράθεσή μας με την δημοτική αρχή κατά την οποία επιμέναμε ότι το Τοπικό Συμβούλιο Παραβατικότητας πρέπει πρωτίστως να συνεργάζεται με την αντιδημαρχία Παιδείας και όχι με την αντιδημαρχία Κοινωνικής Πρόνοιας, τα παιδιά των σχολείων μας βρέθηκαν εκτεθειμένα στην πιο ακραία μορφή εγκληματικότητας… το φόνο. Παραλίγο τα 15χρονα παιδιά μας να βρεθούν αυτόπτες μάρτυρες φόνου με τραγικές συνέπειες απειλής για την ίδια τους τη ζωή, ενώ εκτέθηκαν σε ανακριτικές δοκιμασίες πρωτόγνωρες και ασυνήθιστες για την ηλικία τους. Οπως είπαμε λοιπόν και στο Δημοτικό Συμβούλιο το Τοπικό Συμβούλιο Παραβατικότητας δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολιτικών ισορροπιών και να διαμορφώνεται με ψηφοθηρικούς όρους, αλλά να διαμορφώνεται σύμφωνα με τις προτεραιότητες της τοπικής μας κοινωνίας και τις ανάγκες της. Είπαμε ότι πρώτα από όλα στην εγκληματικότητα είναι εκτεθειμένα τα παιδιά μας. Στο bullying, στα ναρκωτικά, στο διαδίκτυο, στις ληστείες, στην αθλητική βία, στις παραθρησκευτικές οργανώσεις, στην παραβίαση των δικαιωμάτων τους και στην έλλειψη ασφάλειας των σχολικών χώρων. Πόσα άλλα περιστατικά πρέπει να δει η δημοτική αρχή για να καταλάβει το τεράστιο πρόβλημα και ότι τα παιδιά μας πρέπει και να προστατευθούν σχεδιασμένα και να ενημερωθούν κατάλληλα για να αποφύγουν ή να αντιμετωπίσουν τις εκατοντάδες απειλές; Πόσο δύσκολο είναι κανείς να καταλάβει ότι όλα τα κοινωνικά φαινόμενα αντιμετωπίζονται πρωτίστως από την παιδεία ενός λαού και ότι οι μαθητές των σχολείων μας ανήκουν στις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και η θυματοποίησή τους είναι πολύ εύκολη;
ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 